Minority Village

18 december 2015 - Kon Tum, Vietnam

Vandaag stond de tour naar een minority village op het programma, samen met het Oostenrijkse stel Christian en Sandra.

Het is erg zonnig en warm. Echt meerdere keren ingesmeerd met de Vietnameze Sunblock, die toch echt moet werken, maar helaas, toch verbrand. Onze huidjes hebben dit jaar echt te weinig zon gezien en dat moeten we nu ontgelden. Maar genoeg afleiding; Werkelijk overal waar je loopt roepen de kindjes helloooo! Je voelt je heel welkom. De mensen in het dorp leven zeer primitief en alles gebeurt rondom de RONG house. Een soort buurthuis op hoge palen. Deze werden vroeger zo hoog gebouwd om de mensen te beschermen tegen de wilde dieren die er leefden (tijgers bv., denk aan Jungle Book). Er is een stamhoofd die het alleenrecht heeft op het luiden van de klok in de grote kerk, die ondanks de armoede, er best weelderig uitziet. Wanneer wij er langs lopen zijn kindjes een soort van Kerstmusical aan het oefenen op de trappen -onder leiding van een zeer strenge juf, nog strenger dan Juf Jessica vroeger :)
Achterin de kerk is een koor aan het oefenen en even verderop zitten er mannen bamboe schilfers van de bamboestokken te schrapen, die zij vervolgens verven en als bloemen ter decoratie in de kerk ophangen. Heel kunstig!

Het was een heerlijke dag die afgesloten werd met een frisse duik in de rivier naast de hut. Een sterke stroming, waar de locals dankbaar gebruik van maken door op een soort van geïmproviseerde opgeblazen banden mee te varen. Wat we niet zien, maar later wel horen van de gids, is dat onder de banden zware boomstammen hangen, die ze van de ene naar de andere plek op deze manier smokkelen. Heel gebieden in Vietnam zijn ontbost en ook in dit gebied is het een groot gebied. In Laos en Cambodja zijn ze eerder begonnen met het verbieden van de houtkap, maar Vietnam nog maar net met als gevolg dat dit veel kaler is dan de buurlanden.
Nog steeds prachtig hoor, het is niet zoals de doembeelden op tv.
De avond brengen we door in de bamboe hut op stelten met verhalen van de Oostenrijkers: in Cambodja dit.. en in Mongolië dat.. en in de trein door Rusland zus... en in Indonesië eten ze zo...
Soms glipt er een hagedisje voorbij. We slapen op een dun matrasje, wederom op bamboe. Ligt eigenlijk nog beter dan het bed van afgelopen nacht, ook weer lekker zo'n briesje langs je gezicht.
We zijn uitgenodigd voor de kerkdienst in de ochtend, of beter gezegd nacht, want deze begint 4:30 uur. Eerst wat bidden en dan tot 6:15 dienst. Gekke Vietnamezen op de zondag. Maar ach, als het donker wordt rond 18 uur hebben ze ook niet echt veel te doen, dus ze zullen wel vroeg gaan slapen. De gids vertelt dat als je langer in je bed blijft liggen dan tot 7 uur in de ochtend, dat een reden is om te geloven dat je ziek bent (sterke sociale controle in het dorp).
Nou goed, dan maar zogenaamd ziek, maar de kerkdienst hebben we even overgeslagen. Overigens wel vanuit ons bedje kunnen mee genieten: om 3 uur de eerste trom (wekker voor het gehele dorp) en dan veel gezang en 'gechant'. Zelfs de hanen denken dat 3 uur ochtend is.
'Gebadderd' in de rivier, lekker fris wakker worden.