PleiBBQ

Bij terugkomst in de stad na het bezoek aan de minority village langs een garage waarvan de gids zei dat dit een goede was. De schokbrekers en wielen laten vervangen. Zou 3 uur duren, dus wat rondgelopen in de stad, wat gegeten en gedronken. Na 3 uur was het echter helemaal niet klaar.
De enige techneut die we zien zit tv te kijken tussen onze motoren in. Melvins motor mist een achterwiel en die blijft ook zeker twee uur vermist. Een half uur later komt er van boven de garage een slaperige andere monteur. 3 uur is dus helemaal geen 3 uur, daartussen in kun je best even een dutje doen..
Dan maar even de tijd nemen om het schrijven van de blogs in te halen. Of de blogs van anderen lezen. Ook Sandra heeft een blog en krijgt hier zelfs voor betaald..! Rond €200 per maand zelfs. Zo kom je de reis wel verder 
www.reiseerfahrungen-blog.de

Ach ja, het leven gaat niet over rozen. Wachten op een shabby motor in de brandende zon, in de stank van een garage met blaffende honden die niet willen dat je blijft. Ook dit hoort bij het avontuur zeggen we meerdere keren tegen elkaar. De geplande reis van 300 km maar achter ons gelaten, morgen weer een dag.

We rijden naar Pleiku, een tussenplaatsje, een uurtje rijden van Kon Tum.
Weer een heel levendige stad, waar we 's avonds ergens eten waar je zelf kunt BBQ-en. Je krijgt dan een mini BBQ op je tafel geserveerd, waar je zelf het vlees op kunt bakken. Je begrijpt, BBQ master Melvin wilde dat wel. De serveerster had alleen bedacht dat deze toeristen beter niet zelf aan de slag konden gaan, en had het vlees al voor ons gebakken. Dat was even balen!
Nog een poging dan maar, en ja, na een paar keer wijzen e.d., kregen we dan toch een mini BBQ op tafel. Taal blijft een gek ding, zelfs de gebaren zijn hier anders dan in Nederland/ Europa. Leuk als het dan toch lukt!

Vroeg naar bed om ons klaar te maken voor een mooie lange rit morgen, deze rit blijkt later ook een van de heftigste te zijn..