Heenreis

28 november 2015 - Doha, Qatar

Na een laatste kopje koffie thuis met Jim, Jessica, Maaike, Marja en Cees stappen we in de auto naar Schiphol.
Maaike, Cees en Jessica gaan met ons mee en wachten nog even op ons als we de grootste tas inchecken. Spannend, want misschien red die de overstap wel niet?!
Na een laatste knuffel, snik en lach stappen we dan echt t avontuur tegemoet. Het vliegtuig verlaat Schiphol een half uur later dan gepland, wat de overstap op Qatar niet 2 uur, maar 1,5 uur maakt. De spanning stijgt.
Tijdens de vlucht zaten er twee meiden achter ons die zich erg druk bezig hielden met hun buurman, een oudere man uit ...
Saaaliii, hoorden we steeds. Of wij even een foto wilden maken en waar gaan jullie naartoe? Oh stoer met de motor!?
Hoe oud zijn jullie? Huh?! Jullie zien er veel jonger uit!! Vandaar al 7 jaar, dan kan het wel!!
Ondertussen geprobeerd de nieuwste mission impossible film te volgen, onder het 'genot' van een huilende baby. Op een of andere manier moeten die er altijd zijn in zo'n vliegtuig.
De vertraging blijkt bij aankomst ingehaald/ingevlogen: we komen toch op het geplande tijdstip in Qatar aan.
Een enorm vliegveld, super de luxe, veel sportwagens in de hal, waar je kans op maakt als je een lootje koopt. We hebben niet eens gekeken hoe duur zo'n lootje was.
De gehele vlucht hebben we zo om de 1 à 2 uur een hapje/maaltijd gekregen, dus dat hoeft op t vliegveld niet meer. wat rondgelopen door de schitterende winkels. (Prijzen overigens gewoon zoals bij ons)
De mannen lopen echt in gewaden zoals je die wel eens op foto's of films van Dubai/Qatar ziet. Keurig netjes wit en gestreken, niets op aan te merken.
Bij de gate blijkt dat de overstap niet alleen naar Hanoi gaat, maar ook nog even langs Bangkok. Uurtje.
Ook zien we daar de Saliii meiden weer. Dit keer zitten ze met twee Arabische jongens. 10 min later zit een van de twee uitgebreid te zoenen met de knapste van het stel. De jeugd v tegenwoordig..
Mel en ik waren er toch een klein beetje van slag van.