Hai ba zjoo!

Vandaag gereist naar cua lo, een strand plaatsje. Rond het middag uur waren we wel toe aan een plaspauze en wat eten. We reden een zijstraatje van de weg in en probeerden wat locals te vragen. Sommigen konden er niets mee, jongeren pakten hun telefoon voor google translate en zo kwamen  we weer wat verder. We waren hoe dan ook weer een echte attractie, veel mensen zwaaiden, riepen helloo! Howyou?? Imfinethankuuu!
Er stapte een jongen uit een auto die ons vroeg of hij ons kon helpen. Legden wederom uit wat we zochten en hij zei dat hij ons wel zou wijzen, rij maar mee.
Toch wat twijfels, want wat als deze jongen wat anders wil?  Maar goed, we kunnen even kijken, anders scheuren we zo weer door. Het bleek wederom een vriendelijke dienst te zijn; naar een klein restaurantje gereden waar we in de keuken mochten aanwijzen wat we wilden. Geen idee wat het allemaal was, gewoon maar gewezen. De keuken stond vol met giechelende mensen die soms de bekende termen in het Engels riepen. Super lekker gegeten voor €4. Daarna nog een theetje in de tuin: de jongen die ons de weg had gewezen wilde wel met ons op de foto en zijn broer ook. Hij sprak wat beter Engels en vertelde dat zijn kinderen naar de Amerika academy gingen. Bijzonder.

Daarna weer op weg om weer wat uurtjes op de motor door te brengen, op naar cua lo. Onderweg veel gezien waaronder een scooter volgeladen met rijstzakken waardoor je de bestuurder niet meer zag. Grappig!

Aankomst in cua lo, apart.
Langs het strand van cua lo alleen maar verlaten strandtentjes, langs de strandweg alleen maar verlaten hotels. Verlaten wegen, het lijkt wel een spookstad!
De enige mensen die we zien rijden op scooters achter ons aan en vragen of we een hotel nodig hebben. 
Later blijkt dat bijna de gehele stad door de regering is aangelegd: gasten of niet, hotels zijn er en gaan open, zorgen voor werk voor mensen. Gevolg: De gehele staf van het hotel tot de beschikking, super nette kamers en vers gedweilde lobby's...maar wel leeg.
Na een kort opfris momentje gingen we naar buiten om te eten. We vonden een cafeetje/ garage achtige plek met tafeltjes (en jawelll met kleine stoeltjes) waar wat mannen rijstwijn aan het drinken waren (het bekende happy water).
We hadden geleerd dat kip Gá was en riepen dat dus maar toen de serveerster bij ons kwam staan. Er werd wat heen en weer geroepen vanuit de -open- keuken en toen werd er geknikt; prima.
We hadden een biertje besteld, maar nadat deze voor ons was neergezet kwam er een man vanuit de keuken ons welkom heten mét kannetje happy water (aka rijstwijn, drank van gegiste rijst, 50% alcohol, Vietnamezen  drinken het de gehele dag, soms wel vanaf 7 u 's ochtends!!) 
Hij bleef netjes inschenken. Wij bleven netjes drinken. Dit ging maar door en steeds hoopten we dat dit toch echt de laatste slok zou zijn, het moest toch een keer ophouden.
Mot hai ba zjoo! Hai ba zjoo! Hai ba zjoo! (1,2,3 proost! 2,3 proost, 2,3, proost!) 
poe poe..
Ondertussen waren we ook hier een ware bezienswaardigheid. We 'mochten' met iedereen in de tent op de foto, baby's vasthouden en gefotografeerd worden, proost zeggen, zeggen en opschrijven waar we vandaan kwamen etc. 
Mannen van achterin de tent riepen "You are beautiful!"(geen spleetogen en blonde/witte haren).
Toen we net tegen elkaar zeiden dat het wachten op een maaltijd tot nu toe nog niet zo lang had geduurd (10 min), werd ons iets uitgelegd waar we niet helemaal zeker van waren. Toen de scooter met de -levende- kip kwam binnengereden, werd het ons echter wel duidelijk. De gebaren betekenden dat de kip nog 'even klaargemaakt' moest worden. 
Afgemaakt, gekookt en geplukt...
Smaakte wel erg goed.

Op een gegeven moment het glaasje maar op z'n kop gezet. De Vietnamezen dronken vrolijk door.
Na het eten wilden de Vietnamezen ons mee uit nemen: KARAOKE!!
Je hebt aparte barretjes voor karaoke waar je een privé kamer krijgt voor je eigen liedjes. Heel veel Vietnamese nummers, maar ook een paar Engels bladzijdes met Proud Mary, spice girls en five, waar we dankbaar gebruik van hebben gemaakt. Zij kennen het niet, maar vonden ons prachtig zingen!! Groot applaus, we vonden het zelf ook errug goed (happy water doet wonderen voor je stem/beleving)
Tijdens het zingen kwam er ook een nieuwe Vietnamese vriend bij, hij heeft zeker een half uur lopen kloten met een waterflesje, wat rietjes en een bolletje. Toen het af was leek het een soort waterpijpje. Een vlammetje onder het bolletje en het waterpijpje liet vol met een gele rook.
Of wij het ook wilden proberen...
Nou... Na de rijstwijn durfden we het wel aan! We kregen uitgebreid les in het inhaleren en rook oproken en het was best lekker! Je voelde je helemaal ontspannen.
Toen we vroegen hoe het provisorische waterflesje heette, noemden ze iets van crystal meth of metha amfetamine..
Dat was onze bedoeling helemaal niet!! Wij hadden als echte Amsterdammers aan iets natuurlijks als groene thee gedacht, maar het witte poeder in het bolletje leek iets minder onschuldig dan we dachten... Naïeve toeristen, weer wat geleerd.                                

Maris moest wel op haar hoede blijven met al die mannen -0 vrouwen!!- wanneer Mel naar de wc ging dan vroegen alle mannen om een kusje. Die kregen ze natuurlijk niet want ze was te druk met zingen.
Na de karaoke stond de gastheer van t restaurant er op ons naar het hotel te brengen met z'n scooter (jawel, we hebben we met z'n 3 op een scooter gezeten als echte Vietnamezen) én om te betalen. Daar voelden we ons heel ongemakkelijk onder: de hele avond super veel eten, drinken, drugsen en zingen had ons €17 gekost, zij hadden verder alles betaald. Maar ze wilden écht geen geld! "We love Holland!" Een dikke knuffel dan maar. Toen Melvin hem knuffelde leek de beste man te verdwijnen in de knuffel, zo klein zijn de mensen hier
Tijdens het tanden poetsen evalueren van avond onder invloed van het een of ander (het zal toch niet echt...?) Dan komen de goede gesprekken. Heerlijk met elkaar gekletst over het leven.  Wat hebben we het fijn met elkaar. dit is een echte vakantie.
Het is nu 2:26 als ik dit schrijf; Melvin ligt enorm te snurken nu, ik kan niet slapen, zal de crystal meth wel zijn ;)