Ik zie helemaal geen leeuw...?

6 december 2015 - Ninh Binh, Vietnam

Vroeg opgestaan om op Tour te gaan langs verschillende plekjes in de buurt: 6:15 uur al!  Heel normaal voor de Vietnamezen.

Onze gids was de jongen van de bamboe shack, de goedlachse Zun die echt hysterisch hard en veel praatte en continue moest lachen. Nou zijn we best grappig, maar deze jongen.. Die dronk waarschijnlijk dan de hele dag happy water.

Hij nam ons eerst mee naar de markt waar allerlei soorten eten verkocht werden.

De eerste kraampjes waren tafels met daarop vlees. Varken. En dan het hele ding in stukken. Werkelijk alles wordt gebruikt: hersenen, vet, ogen, oren, hart, zelfs het bloed staat er in halve liter flesjes bij. We hadden wel wat vragen over de hygiene: geen koeling, alles out in the open, hoe houdt je het goed en schoon? Het antwoord was heel simpel: alles in 1 dag opeten! Niets wordt er nog bewaard voor de volgende dag.  En de volgende dag ligt er dus weer een nieuw varken op tafel die die ochtend is geslacht.

Dan door naar de visafdeling: bakken water op de grond met daarin verschillende soorten en maten spartelende vissen. Je hoeft er maar een aan te wijzen en een vrouwtje pakt er een, leg m op de grond -jawel, hurkend- en mept er met een houten knuppel op tot ie niet meer beweegt. Dan worden met een rasp de schubben eraf geschraapt en hop de winkeltas in. Verser dan dat wordt ie niet op de markt.

Op de groente afdeling liggen groentes die we nog nooit hebben gezien: groene pompoenen, mini aubergines en andere kleurige blaadjes en dingen waar de gids geen Engelse naam voor heeft. Een hele tros kleine banaantjes voor €0,75 en super lekker van smaak, veel meer smaak dan bij ons.

We ontbijten op de markt met een noodle soep. Ondertussen brengt zun ons de gebruiken in relaties en het huwelijk bij. When you a girl and you "make something", you have to marry. en "as a man you allways eat rice, but sometimes you just want noodles" (rijst is vrouwelijk, noodles is mannelijk. Wij dachten al dat deze jongen van de andere kant was, maar hij legt het in ieder geval heel mooi uit).

Zun liep de hele ochtend te blauwbekken in zijn vestje en slippers. We zeiden hem dat ie in ieder geval sokken aan moest doen. Daar luisterde hij direct naar en kocht een paar mooie Tommy hilfiger sokken voor 0,50 cent.

Later bleek dat hij zich door ons verplicht had gevoeld om de sokken te kopen, hij zei het niet zo, maar hij melde wel even dat hij eigenlijk nooit sokken draagt. We waren iets de westers direct geweest. Maar goed, s avonds had hij ze wel lekker aan en het zag er iets comfortabeler en warmer uit dan die ochtend.

Volgende stop was de hidden temple. Zo hidden was hij niet, maar daarom niet minder mooi. Er liep een oude blinde monnik rond die wat Vietnamese kreten uitsloeg en een tros bananen mee gaf. Achter de temple was een kleine grot. Zun wilde ons ook allemaal figuren laten zien in de grot, maar helaas zagen we er niet veel van. Onze fantasie bleek minder groot dan die van hem.

What is this, vroeg hij toen hij met z'n zaklampje op een stalagmiet wees. Lange stile. Een van ons durfde het dan aan om iets  te roepen: een aap.. Zun schoot dan weer hysterisch in de lach en zei: noo wrong! Haha! En noemde dan iets wat we van geen kant zagen. Wij moeten er uiteindelijk ook hysterisch van lachen.

We begrepen de verhalen van zun niet altijd, zijn Engels was niet altijd even goed verstaanbaar, maar wel heel aandoenlijk. 

Daarna naar de limestone carving village, een heel dorp met 4000 inwoners die allemaal grafstenen en monumenten slepen van lijsteen. Het geluid in dat dorp was oorverdovend en overal zag je een witte waas van het slijpsel hangen. Bizar!
Niet iedereen was aan het werk, er was ook een trouwfeest. Die duurt normaal 2 dagen. Er staat een versierde tent aan de weg en de bezoekers lopen in en uit, komen later weer even terug etc. Geen centraal gebeuren dus maar wel levendig. Happy water in overvloed. Een paar meter van de tent vandaan lag een man voor Pampus, leek even niet meer op te kunnen komen. Ba een tijdje worstelen met de weg lukte het hem om op te staan, het stof van zich af te kloppen en pootje over weer terug naar de feesttent. Dit alles om 8 uur s ochtends.
Na de Tour hebben we een tochtje met de motor gedaan naar Tam coc. Mooie omgeving! Een lange rivier met daarop allemaal kleine roeibootjes voor toeristen (soort droomvlucht, Efteling) waarbij de roeisters met hun voeten roeiden! Super grappig om te zien.
'S avonds weer genoten van het gezelschap en happy water in de algemene ruimte en daarna nog even een half uurtje in de hangmat naar de sterren liggen staren. Zoveel!!

Foto’s