Top top gear

Hoi an
Via de hai van pass, de top gear route (zie YouTube top gear Vietnam) zo bleek later, door de bergen omhoog en omlaag, links en rechtsom bochten. Heel cool!
Geluncht in danang, in een café waar heel veel expats waren voor het kerstoptreden van hun kind. De kinderen van de international school of Singapore vormden een koor en zongen kerst liedjes. Grappig gezicht, zo midden in een Aziatische, exotische stad kindjes van allerlei nationaliteiten die naast een kerstboom 'holy night' zingen.
Na een lekkere lunch doorgereden naar hoi an ( en nee, je zegt niet hoi an, want als je dat zegt snapt geen enkele Vietnamees je, je moet hoi ÈN schreeuwen met je tand tussen de tong).
Als we de stad inrijden gaat er een scootertje naast Melvin rijden en de jongen achterop begint een kletspraatje over hoe het gaat en waar we vandaan komen. Dan komt de aap uit de mouw; hij is tailor (kleermaker) en wil graag dat Melvin een pak komt laten aanmeten. €26 maar. Hij brengt ons ook even naar het hotel dat we in gedachten hebben. Dat is dan wel weer aardig.
Het hotel is een soort van koloniaal landhuis en wordt gerund door vrouwen in chique traditionele kledij.
Het is maar 10 minuten lopen van het centrum en de beroemde Japanse brug, die de Japanners bouwden om te kunnen handelen met de chinezen (wat die Japanners en chinezen in hoi an deden, geen idee, is nog wel het uitzoeken waard).
We verwachten een aardige brug, maar het is een klein houten rot bruggetje met daarom heen allemaal kleine super oude vrouwtjes, meesten zonder gebit, troepjes te verkopen. Waxine lichthoudertjes voor in de rivier, opwindbare vogeltjes en mango cake waar helemaal geen mango in zit. Het verschil met de andere plekken waar we geweest zijn, is dat ze hier wel gewend zijn aan toeristen en deze ook gewoon zien als wandelende portemonnaies. Heel toeristisch dus. Heel mooi en duidelijk wat meer westerse invloeden in de architectuur, leuke lichtjes rondom de huisjes en de rivier, maar ook erg toeristisch.
Er zijn zelfs proppers waar de jongelui (en ja dat zijn wij ook) feesttenten in worden gelokt met flyers waarop het eerste drankje gratis wordt aangeboden, gratis shots, of een shisha pijp voor een hele groep, of ladies night of..afijn, je kent het wel.
Na het eten dus maar eens kijken. In de mr Bean bar krijgen we een gratis shotje, in de tiger tiger een cocktail. Het voelt weer even als Lloret de mar toen we 16 waren. Alle backpackers hier lijken zich ook zo te gedragen. We kijken onze ogen uit.
Naast ons zitten 3 Franse meiden die vragen of we Jenga willen spelen en daar zeggen we natuurlijk geen nee op. En ook maar de waterpijp erbij. Daarna nog wat gedanst en toen met de moto taxi terug naar het hotel. Deze zet ons alleen heel ergens anders neer, een km van het hotel af. Dat wordt dus lopen. Na een lange tocht (zo voelt het in ieder geval) in coma gevallen. We hebben ons echt als toeristen gedragen!